kum torbası

koşar adım çocukluğuna giden adam

sakallarına takılıp düşmüş,

yapsa da elleriye kum tepeleri

bir dalga da yerle bir olmuş,

yalnız adam

kum torbası geceye yumruklarını savurmuş

dönüp dolaşıp kendine kanamış,

gözyaşlarına ağlamış,

tedavisine silik muayene odasında

cevap verememiş,

her mektup biraz tedavisiz

her adam biraz aşksız kalmış

kanatları olmuş adamın,

dönüp dolaşıp kendine konmuş,

yakışıklı mahkum,

vurun demiş vurun ben ölmem,

serseri bir yargıç

asılmasına karar vermiş

kravatlarının yanına,

ve acımasız

ve yalın

ve soğuk

ve ölü,

gölün manzarasını seven toplum

kavun rengine döndü mevsim,

üstüme yağan hüzün

lezzetli geliyor bana,

en çok da akşamları üşüyorum,

perdeyi araladığımda

odama sızan ışıkta buluyorum huzuru,

ateşe veriyorum od'unu,

odama sızan ışıkla gelen huzur,

tırnaklarımı koparıp kayboluyor,

dağın manzarasını dağdan,

gölün manzarasını gölden daha çok seven toplum,

beni neden bir köşeye atsın,

yanıldım

seni sevdiğim gün şair olmaya karar verdim,

seni sana şiirle anlatabileceğimi sandım,

yanıldım,

sen yüreğimde,

şiirlerden de güzeldin,

yine yanıldım,

şeyh

buraya kadar eşeklerle geldim,

gurbet kuşları doldurdu yaylaları,

kendime bir yer bulamadım aralarında,

yaşayabilmek adına

yalnızlık dergahı kurdum

şiirleri şeyh

kalemleri mürid yaptım,

kuşlar gözcü oldu sebepsiz cinayetlere,

artık taşıyamıyor eşekler

ceset torbalarını,

buradan sonra yoluma

katırlarla devam edeceğim,