suç

birçok kaçışım olmuşcasına

sevdim seni,

evimin yolunu,

ceketim

dikenli tellere takılıp yırtılınca,

kaybettim,

o bilmediğim,

ilk defa seninle yaşayıp gördüğüm mahallede sevdim seni,

bir kere de beceremedim,

tekrar tekrar sevdim,

o da yetmedi,

şiir falan yazma cürretinde bulundum bir süre,

ah ne büyük kendini bilmezlik!

şimdi suçlu ilan edilmişim

duyuru yerlerinde,

aranmıyormuşum fakat,

bir ödül falan da koymamışlar üzerime,

bana en büyük ceza buymuş,

görmezden gelmek,

öyle demişler,

sana benzediğim arka mahallede,

kovulmuşum

yüreğinden,

şimdi benim suçum,

seni sevmek mi?

sana şiir yazmak mı?

yoksa ceketimi yırtmam mı?