kelimelerle boğuşuyorum
şu sıra,
mevsimden mi acaba,
demek ki birazdan peşinde çocukların koşuştuğu dumanlı
araba geçecek buradan,
içimden bir ses müzikli salıncak kurulacak diyor
mahallemize,
dönen salıncaktan şiir olmaz diyor birisi kulağıma,
olduğu kadar diyorum,
olmuyor,
her kelimem
duvarda kan izi bırakıyor,
hepsi lanetli,
kaşındırıyor kelimelerim,
artık kışa kadar konuşmayı düşünmüyorum,
o zaman da kim öle,
kim kala,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder